Onderbouw het Vlaams energie- en klimaatplan, dat de ambitieniveaus voor hernieuwbare energie en energie-efficiëntie tegen 2030 moet vastleggen, met een duidelijk kostenplaatje én financieringsplan om te voorkomen dat gezinnen en bedrijven achteraf de pineut zijn. Dat is de boodschap van essenscia, de federatie van de chemie en life sciences, aan de Vlaamse regering. Die buigt zich momenteel over een plan dat ze tegen 15 juli aan de federale overheid dient over te maken. De chemie-industrie levert al forse inspanningen op vlak van energie-efficiëntie, en zet zich via de energiebeleidsovereenkomsten in om nog meer energie te besparen, maar vraagt naast de percentages in de doelstellingen ook duidelijkheid over de euro’s in het totale kostenplaatje.
België stelde vorige week terechte vragen bij de impact die de verhoogde doelstellingen voor hernieuwbare energie in Europa zullen hebben op het beleid in de verschillende lidstaten. Tegen eind dit jaar moet België immers zijn eigen doelstellingen voor 2030 op vlak van energie en klimaat overmaken aan Europa. De opmaak van het Vlaamse luik van dit nationale energie- en klimaatplan is volop aan de gang, maar op minder dan een maand van de deadline maakt essenscia zich ernstig zorgen over de fundamentele basisprincipes: welke beleidsmaatregelen gaan zorgen voor de effectieve invulling van de doelstellingen, hoeveel gaat dit kosten en wie gaat dat betalen? Tot op vandaag is er namelijk geen enkele analyse beschikbaar over de impact van de 2030-doelstellingen op de energiekosten van gezinnen en bedrijven.
“Er is dringend nood aan onderbouwing en transparantie in het debat over de Vlaamse energie- en klimaatdoelstellingen. Waar liggen de opportuniteiten voor onze regio, wat gaat het geheel kosten en wie gaat dat betalen? Daar draait het nu om. Het is moeilijk te verantwoorden om engagementen aan te gaan en de hete aardappel van de kosten naar komende regeringen door te schuiven. De elektriciteitskosten voor burgers horen nu al bij de hoogste van Europa en energie-intensieve bedrijven in België hebben een kostenhandicap van 10 tot 34% met de buurlanden. Zonder duidelijkheid over de financiering van de doelstellingen dreigt opnieuw een financiële kater, zoals eerder is gebeurd met de zonnepanelen. Dat zou het maatschappelijk en economisch draagvlak voor het klimaatplan onderuithalen”, zegt Frank Beckx, gedelegeerd bestuurder essenscia vlaanderen.
De chemie is met de productie van isolatie- en lichtgewichtmaterialen voor energiezuinig wonen en duurzame mobiliteit de hofleverancier van klimaatoplossingen. Dankzij permanente investeringen in onder meer procesoptimalisatie en warmterecuperatie draagt de sector bovendien zelf stevig bij aan de Vlaamse energie-efficiëntiedoelstelling. De chemie-industrie trekt dus mee aan de kar, maar pleit voor financiële transparantie naar de burger en het bedrijfsleven over de kosten van de doelstellingen. Ze vraagt ook meer focus op innovatie in plaats van op het uitrollen van technologieën die nog niet marktrijp zijn. Zo ontstaat een win-win voor klimaat en economie en blijft de totaalfactuur beperkt.
“De chemie werkt volop aan de klimaatuitdaging, maar is geen voorstander van doelstellingen waarvan niemand weet hoeveel nullen er op de uiteindelijke factuur zullen staan. We erkennen de inspanningen van de Vlaamse regering om de basis te leggen voor een energienorm en we vinden het constructief dat Vlaams energieminister Tommelein een oplossing via algemene middelen naar voor schuift. Maar uiteindelijk moet iemand de rekening betalen en daarover moet klare wijn worden geschonken. We hopen dat de Vlaamse regering, samen met het vastleggen van de doelstellingen voor 2030, ook een budget berekent, de bijhorende middelen daarvoor vrijmaakt en dit inschrijft in haar beleid”, zegt Els Brouwers, Hoofd Energie, Klimaat en Economie bij essenscia.
